Bij het lezen van deze titel denk je misschien “wat moet dit worden, vast een verhaal vol met pech?!” Ben je benieuwd of dat het geval is, lees dan snel verder.
Vol goede moed begon ik mijn tocht naar de Balg. Het plan was om via het Rijkswaterstaatpad het strand op te gaan bij de meeuwenkolonie. Er niet doorheen natuurlijk. Het is immers broedseizoen.
Dat het broedseizoen was, kon je goed zien aan de hoeveelheid kapotte eieren die je zag liggen. En zeg nu niet, het is eerste Paasdag, de Paashaas heeft ze uit zijn mand laten vallen. Dat was zeker niet het geval.
So far son good, maar…. Bij paal 10 gaven mijn ketting en derailleur er de brui aan. Eerst zat de ketting ook nog muurvast. Het wiel wou daardoor niet draaien. 7 kilometer van huis en dan ook nog met de fiets op de nek, dat zou wel erg zwaar worden. Gelukkig kon ik met wat gepruts een en ander los wrikken. En met de plastic zak (die ik bij mij had om te jutten) kon ik de ketting vastbinden. Zo had ik voldoende bewegingsvrijheid om te lopen met de fiets aan de hand of soms steppen. Al is steppen voor grotere afstanden zo erg belastend voor je kuiten.
Hoe dan ook, zo ben ik bij de meeuwenkolonie het strand op gegaan. Vanaf daar langs de vloedlijn naar de Merlijn. Bij paal 7 het strand weer af. En zo via de reddingweg naar De Vredenhof. In plaats van zeehonden zag ik nu paarden die mij de weg blokkeerden.
Ondanks dat ik al vaker bij de Vredenhof kom, zag ik nu een paar kruisen staat die niets met de Oorlog te maken hebben. Hier liggen negen bemanningsleden van een Zweeds zeilschip. Klik hier voor meer informatie.
Aan het einde van de reddingweg nog een slag langs de Eendenkooi en zo via de Heereweg terug naar het dorp. Waar ik mijn mountainbike snel heb afgegeven bij Fietsverhuur Schiermonnikoog. Een plek waar ze al vaker mijn fiets prima gerepareerd hebben.
Zo zat ik moe en voldaan en 20.000 stappen bij nachtjewegopschier weer op terras. Helaas was de zon weg. Maar dat mocht de pret niet drukken. Op naar het volgende avontuur op Schier, tot snel!
